(2-11-2015)
Οι άνθρωποι με δημιουργική ευφυΐα (ύστερα από 40 χρόνια φούρναρης, μάλλον έχω την παρρησία να το ισχυριστώ για τον εαυτό μου) έχουν μια "μαγική" ικανότητα (όπως τη περιγράφω στα παιδιά). Δεν την έχουν μόνο οι καλλιτέχνες. Μάλιστα όταν αυτοί που οικειοποιούνται τον τίτλο αυτό για τους εαυτούς τους, γίνονται απλά διεκπεραιωτικοί (λουπα το λένε και μανιέρα) σημαίνει πως έχουν χάσει ή δεν είχαν ποτέ αναπτύξει αυτήν την μαγική δύναμη.
Αυτήν την ικανότητα την έχουν δαιμονοποιήσει ή εκθειάσει διάφοροι ανα τους αιώνες. Όραμα, ενόραση, προφητείες, ακόμα και ως χρίσμα Θεού αναφέρεται στη Βίβλο, Brain storming στο πιο μαζικό και αστικοποιημένο, λειτουργία του δεξιού σιωπηλού ημισφαιρίου λένε οι νευροφυσιολόγοι. Μπορεί ο αρχέγονος καλλιτέχνης να λατρεύτηκε ως μύστης και ιερέας, σήμερα όμως αυτές οι ικανότητες έχουν περάσει στην σφαίρα της διαταραχής (ο μανιοκαταθλιπτικός ενήλικας καλλιτέχνης, το ελλειμματικής προσοχής δημιουργικό παιδί).
Αυτά τα μυαλά δεν ενθουσιάζονται με το 1+1=2, αλλά με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς αυτών των αριθμητικών συμβόλων. Δεν κατανοούν γιατι είναι τόσο σημαντικό το άθροισμα "2" όταν μπορείς να έχεις με τα ίδια νούμερα και το μεγαλύτερο 112. Αυτή η ικανότητα είναι πέρα από τον ορισμό της Σκέψης και όταν έχει πρακτική εφαρμογή κάνει θαύματα. Είναι μια "κατάσταση" που έρχεται το άτομο με την δημιουργική ευφυΐα (παραστατική, μουσική κ.τλπ) για αυτό και μοιάζει κάπως σα να μετατίθεται "αλλού". Όχι δεν πέφτεις σε έκσταση. Μέσα στο μυαλό σου συμβαίνει κάτι τέτοιο: είναι απλά σα να κατασκευάζεις ένα κτίριο: σταδιακά χτίζεται η σκέψη σου από τα θεμέλια μέχρι την οροφή και καθώς η σκέψη προχωράει λύνεις μέσα σου και κάθε παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει το χτίσιμο ενώ παράλληλα σκέφτεσαι όλες τις παραμέτρους και τις δυνατότητες. Πολλές φορές αυτη η κατάσταση ειναι βασανιστική, άλλοτε χρονοβόρα, κάποιες φορές ολοκληρώνεται με πολύ φυσικό και άμεσο τροπο. Είχα παρατηρήσει στον εαυτό μου, τα χρόνια που έκανα πιο συχνά εκθέσεις, πως μετά από τέτοιες "μεταβάσεις" το κατασκευαστικό κομμάτι λυνοταν εύκολα και χωρίς επιπλοκές.
Θα ήμουν κάπου στα 35 όταν συνειδητοποίησα πώς λειτουργεί αυτο το μαγικό. Τα τελευταία χρόνια εχω κατανοήσει πως το μαγικό δε συμβαίνει μόνο όταν κάνω τέχνη αλλά σε κάθε έκφραση της ζωής. Οι φίλοι μου απορούν (και εγω μερικές φορές) πως καταφέρνω να οργανώνω τοσα πολλά πράγματα-ομάδες, δραστηριότητες, χωρίς κόπο. Τα οργανώνω φαίνεται στο μυαλό μου πρωτα.
:-) Η δημιουργική ιδιοσυγκρασια κάνει τη δουλειά. Οχι εγω.
Αυτήν την ικανότητα την έχουν δαιμονοποιήσει ή εκθειάσει διάφοροι ανα τους αιώνες. Όραμα, ενόραση, προφητείες, ακόμα και ως χρίσμα Θεού αναφέρεται στη Βίβλο, Brain storming στο πιο μαζικό και αστικοποιημένο, λειτουργία του δεξιού σιωπηλού ημισφαιρίου λένε οι νευροφυσιολόγοι. Μπορεί ο αρχέγονος καλλιτέχνης να λατρεύτηκε ως μύστης και ιερέας, σήμερα όμως αυτές οι ικανότητες έχουν περάσει στην σφαίρα της διαταραχής (ο μανιοκαταθλιπτικός ενήλικας καλλιτέχνης, το ελλειμματικής προσοχής δημιουργικό παιδί).
Αυτά τα μυαλά δεν ενθουσιάζονται με το 1+1=2, αλλά με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς αυτών των αριθμητικών συμβόλων. Δεν κατανοούν γιατι είναι τόσο σημαντικό το άθροισμα "2" όταν μπορείς να έχεις με τα ίδια νούμερα και το μεγαλύτερο 112. Αυτή η ικανότητα είναι πέρα από τον ορισμό της Σκέψης και όταν έχει πρακτική εφαρμογή κάνει θαύματα. Είναι μια "κατάσταση" που έρχεται το άτομο με την δημιουργική ευφυΐα (παραστατική, μουσική κ.τλπ) για αυτό και μοιάζει κάπως σα να μετατίθεται "αλλού". Όχι δεν πέφτεις σε έκσταση. Μέσα στο μυαλό σου συμβαίνει κάτι τέτοιο: είναι απλά σα να κατασκευάζεις ένα κτίριο: σταδιακά χτίζεται η σκέψη σου από τα θεμέλια μέχρι την οροφή και καθώς η σκέψη προχωράει λύνεις μέσα σου και κάθε παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει το χτίσιμο ενώ παράλληλα σκέφτεσαι όλες τις παραμέτρους και τις δυνατότητες. Πολλές φορές αυτη η κατάσταση ειναι βασανιστική, άλλοτε χρονοβόρα, κάποιες φορές ολοκληρώνεται με πολύ φυσικό και άμεσο τροπο. Είχα παρατηρήσει στον εαυτό μου, τα χρόνια που έκανα πιο συχνά εκθέσεις, πως μετά από τέτοιες "μεταβάσεις" το κατασκευαστικό κομμάτι λυνοταν εύκολα και χωρίς επιπλοκές.
Θα ήμουν κάπου στα 35 όταν συνειδητοποίησα πώς λειτουργεί αυτο το μαγικό. Τα τελευταία χρόνια εχω κατανοήσει πως το μαγικό δε συμβαίνει μόνο όταν κάνω τέχνη αλλά σε κάθε έκφραση της ζωής. Οι φίλοι μου απορούν (και εγω μερικές φορές) πως καταφέρνω να οργανώνω τοσα πολλά πράγματα-ομάδες, δραστηριότητες, χωρίς κόπο. Τα οργανώνω φαίνεται στο μυαλό μου πρωτα.
:-) Η δημιουργική ιδιοσυγκρασια κάνει τη δουλειά. Οχι εγω.
Όπως έχω πει και στο παρελθόν πολλές φορές η τέχνη δεν είναι μια υπόθεση Αισθητικής. Η Τέχνη είναι θέμα Επιβίωσης. Η δημιουργική ευφυΐα έφερε το ανθρώπινο ειδος εκεί που ειναι σήμερα.
Και γιατί σας τα λέω αυτά ; Πριν λίγο ήρθες στην τάξη μου ένα "παράξενο" παιδί. Το "προβληματικό", "δύσκολο" και "υπερκινητικό με έλλειψη συγκέντρωσης παιδί" (για κάποιους), έγινε μπροστά στα μάτια μου, ο Δημιουργός και ο μάγος των υλικών.
Και κάθε φορά που βλέπω αυτά τα παιδιά, ένα άλλο παιδί που είναι κρυμμένο βαθιά μεσα μου, χαμογελάει!
