Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
Σάββατο 11 Ιουνίου 2011
MY ROOM- Eleni Karagianni (Slow down rooms/ AGAINST ALL ODDS PROJECT)
Η εικαστικός Ελένη Καραγιάννη συμμετέχει στην παράλληλη έκθεση SLOW DOWN ROOMS του Against All odds Project, με την εγκατάσταση : MY ROOM.
To Slow Down Rooms επιμελείται η Ίριδα Κρητικού, και παρουσιάζει νέους Έλληνες καλλιτέχνες που υιοθετούν χειρωνακτικές μεθόδους και πειραματίζονται με διάφορα υλικά εστιάζοντας στην ιδέα της ανακύκλωσης.
Πρόκειται για μία εγκατάσταση με στοιχεία performance στην οποία, μεταφέρει ένα κομμάτι από τον προσωπικό της χώρο. Τα παλαιά έπιπλα και τα μικροαντικείμενα που μάζεψε από τους δρόμους της Αθήνας μαζί με την “ταπετσαρία” των αναμνήσεων στους τοίχους, μας αφηγούνται την ιστόρια μιας γυναίκας που ζει και κινείται στο αστικό περιβάλλον. Στο ίδιο πνεύμα, την ατμόσφαιρα συμπληρώνει το βίντεο που προβάλλεται στην οθόνη του MY ROOM : εικόνες, μουσικές, ψίθυροι τραγουδιών από την ίδια την εικαστικό, μετατρέπουν αυτό το αστικό σκηνικό σε ένα προσωπικό ταξίδι, φορτισμένο με αναμνήσεις και έντονα συναισθήματα.
Η έκθεση αποτελεί συνέχεια του πρώτου διεθνούς Συνεδρίου των δράσεων Αgainst All Odds: Ηθική / Αισθητική που πραγματοποιήθηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και των έξι Ακαδημαϊκών Εργαστηρίων που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Τα ζητήματα που τίθενται μέσα από τη δομή της διερευνούν την επίδραση των νέων συμμετοχικών διαδικασιών στο πεδίο των χωρικών πρακτικών, καθώς και τα σημεία σύγκλισης και διαφοροποίησης μεταξύ αισθητικής φόρμας και ιδεολογικού υπόβαθρου.
Η έκθεση αρθρώνεται σε τέσσερις θεματικές ενότητες: Ακτιβισμός. Ομάδες με όραμα / Κοινωνία & Αισθητική /.Ταυτότητα. Ηθική του επαγγέλματος /Δράση – Αντίδραση.
Χώρος
Αθήνα
Μουσείο Μπενάκη
Διοργάνωση
Life Strategies
Σε συνεργασία με: Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών,
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,
Parsons The New School For Design και Πανεπιστήμιο Paris 8 - CiTU research center of Paragraph Laboratory
Με την ευγενική υποστήριξη του Μουσείου Μπενάκη
Υπό την αιγίδα:
Με την ευγενική υποστήριξη του Μουσείου Μπενάκη
Υπό την αιγίδα:
των Ηνωμένων Εθνών,
του Ελληνικού Υπουργείου Περιβάλλοντος,
Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής,
του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού (ΥΠ.ΠΟ.Τ.),
του Αναπτυξιακού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών (UNDP),
της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα,
του Δήμου Αθηναίων / Εταιρεία Τουριστικής και Οικονομικής Ανάπτυξης Αθηνών (ETOAA), Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος,
του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών - Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων(ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)
και του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής
LOVE LETTERS (Elena KAragianni, 2006)
Υλικό: Αυθεντικά ερωτικά γράμματα, φωτογραφίες μικτή τεχνική,
Διαστάσεις:1) Επιτοίχια εγκατάσταση σε μεταβαλλόμενες διαστάσεις
Το project ξεκίνησε το 2005. Τα ερωτικά γράμματα συγκεντρώθηκαν κυρίως από αγγελίες που μπήκαν για αυτό το σκοπό σε διάφορα sites (ελληνικά και διεθνή). Επίσης σημαντικό μέρος από αυτά, αφορά σε ερωτικά γράμματα από το προσωπικό μου αρχείο, αλλά και γνωστών προσώπων.
Πάνω σε αυτά τα ερωτικά χειρόγραφα, γίνονται διάφορες χρωματικές κυρίως επεμβάσεις, και έχουν προστεθεί αυθεντικές φωτογραφίες από προσωπικές στιγμές ζευγαριών, με σκοπό να ενισχυθεί η καταγραφή όλων των φάσεων της ερωτικής σχέσης.
Η εικόνα συνυπάρχει με το κείμενο ιχνογραφώντας από τις πιο «ροζ» μέχρι και τις πιο σκοτεινές ερωτικές συμπεριφορές..
Ελένη Καραγιάννη
«Μια περιήγηση στις ανθρώπινες σχέσεις είναι τα έργα της Ελένης Καραγιάννη. Σε αυτά, λόγος και εικόνα συνδυάζονται για να εκφράσουν τα πιο αγνά και ταυτόχρονα τα πιο βίαια ή σκληρά συναισθήματα. Η Καραγιάννη δεν στηρίζεται σε ένα λογοτεχνικό κείμενο για να το αποδώσει με εικαστικά μέσα. Κάνει συμμέτοχούς της στα έργα της απλούς ανθρώπους, γνωστούς, και αγνώστους της από το internet, οι οποίοι της προσφέρουν το υλικό. Η ίδια σχολιάζει ουσιαστικά αυτό το υλικό με τα σχέδιά της και επεμβαίνει στα σύνολα αυτά κυρίως με τη χρήση του σχεδόν βίαιου έντονου κόκκινου χρώματος, ενός χρώματος που αναφέρεται δίχως άλλο στο πάθος της ανθρώπινης σχέσης. Μέσα από τις ατομικές α耆γήσεις φτάνει σε αποτελέσματα που διακρίνονται νοηματικά για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης σχέσης και καταλήγει σε ένα σχόλιο για τον ίδιο τον Έρωτα».
Θάνος Χρήστου
Επίκουρος Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
(Κατάλογος Π.Ο.Δ.Α., 2007)
People (Elena Karagianni, 1997)
Υλικό:
Φωτογραφία λατρευτικής συνάθροισης από την Νότια Αφρική (φωτοαντίγραφα, σμικρύνσεις- μεγενθύσεις της αρχικής φωτογραφίας).
Διαστάσεις: Επιτοίχιo κολλάζ (3,50 x 2,50).
Αφορμή για να στηθεί αυτή η γιγαντοαφίσα ήταν μια φωτογραφία διαστάσεων περίπου 12 x 10cm που βρήκα τυχαία σε κάποιο περιοδικό ιεραποστολικού περιεχομένου.
Η φωτογραφία καταγράφει ένα τεράστιο πλήθος την ώρα που συρρέει σε κάποια θρησκευτική συνάθροιση. Οι θρησκευτικές συναθροίσεις των Νότιων Αφρικανών αποκτούν διαστάσεις κοινωνικού φαινόμενου αφού δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων ακόμα και από τα πιο απομακρυσμένα χωριά συγκεντρώνονται κάθε φορά τόσο σε χριστιανικές όσο και σε παγανιστικές λατρείες.
Το έργο «ανακυκλώνει» (σμίκρυνση-μεγέθυνση) τις μορφές που υπάρχουν στην αρχική φωτογραφία. Η απεικόνιση του πλήθους με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός «ζωντανού παλλόμενου κύματος» ενώ σε κάποια γωνία της αφίσας ένα δέντρο παραπέμπει στην ιδέα του Ιερού δέντρου της γνώσεως και της αθανασίας.
Ελένη Καραγιάννη
Bible books (Elena Karagianni, 1997)
Διαστάσεις/μορφή: 1) Επιτοίχιες εγκαταστάσεις με σελίδες από τη Βίβλο. 2) Βάζα με εδάφια από την Βίβλο σε 21 διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους. 3) Τόμοι της Βίβλου σε διάφορες γλώσσες.
Σκοπός των έργων της σειράς ‘BIBLE BOOKS’ είναι να δημιουργηθεί μια νέα θρησκευτική/χριστιανική φόρμα, απαλλαγμένη από όλα εκείνα τα «Άγια» υλικά που η βυζαντινή αισθητική έχει επιβάλει ως «καλαίσθητα και πρέποντα» για την σχετική θεματολογία.
Η επιλογή ευτελών υλικών (BiC στυλό, φλουο μαρκαδόροι, φωτοτυπικό χαρτί, γυάλινα βάζα από τρόφιμα κ.α.) είχε ως στόχο να τραβήξει την προσοχή από το υλικό και να επικεντρώσει στην ουσία της θεματολογίας, που είναι η χριστιανική φιλοσοφία.
Η φαινομενική βεβήλωση της Βίβλου, στην πραγματικότητα επιβάλει την αποειδωλοποιησή της και με σχεδόν παιδιακίστικο τρόπο, τα μυστήριά της γίνονται προσιτά σε όλους.
Ελένη Καραγιάννη
«Η Ελένη Καραγιάννη επαναφέρει μια αντιμετώπιση των Γραφών ως μέσου έμπνευσης (αλλά και πρώτης ύλης) για εικαστική δημιουργία. Μια παράδοση που τη φέρνει κοντά στο (ούτως ή άλλως) μοναχικό έργο του Πεντζίκη. Στην περίπτωσή της όμως η επέμβαση είναι πολύ πιο βέβηλη όχι ως προς το πνεύμα των Γραφών αλλά ως προς τη χρήση της ίδιας της τυπωμένης σελίδας της Βίβλου ως καμβά για τις βίαιες παρεμβάσεις της: χειροποίητες σφραγίδες πρωτογενών συμβόλων του χριστιανισμού, της ελληνικής αφιερωματικής και λατρευτικής παράδοσης (οφις, κρανίο, σταυρός, καρδιά, άστρο, φεγγάρι, ήλιος, άγγελος, δάφνες, σπαθί, δέντρο, μωρό/έμβρυο, πουλί/περιστέρι, μάτι, άρτος, ιχθύς) συνυπάρχουν με αυτοφυή σύμβολα (καράβι, κιθάρα, γάτος/διάβολος) και επαναλαμβάνονται. Υπογραμμίσεις, αναιρέσεις και ζωγραφικές επεμβάσεις πάνω στο κείμενο μεταμορφώνουν το απρόσωπο μιας τυποποιημένης τυπογραφίας σε φορτισμένο σκεύος επικοινωνίας. Και είναι ακριβώς ο αγχωμένα επικοινωνιακός χαρακτήρας που καθιστά τη δουλειά της μια χαρισματική αντιπρόταση μέσα στη σαρωτική εσωστρέφεια της εικαστικής δραστηριότητας σήμερα.»
(Θ. Μουτσόπουλος,
Art Magazine,
Απρίλιος 1997, Αθήνα)
«…….η μελέτη της πάνω στη θρησκοληψία μέσα από μια δυναμική εικαστική γλωσσική μετάπλαση της Βίβλου, την καθιστά μια καθαρά γλωσσοκεντρική συγκινησιακή δουλειά υψηλής εντάσεως.
( Ν.Γ. Ξυδάκης,
Καθημερινή,
Ιούνιος, 1997, Αθήνα)
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)