Στο δάσος με τις παλαιές βελανιδιές (27-8-2012)

     Προχθές στις 2 το βράδυ και αυτό είναι μια αληθινή ιστορία, βρέθηκα μόνη στη μέση του δάσους με τις παλαιές βελανιδιές. Άρχισα να μετράω τις σκιές και να ρουφάω τον αέρα και το χώμα. Μύριζε κάτι σαν φασκόμηλο. Κρύωνα.

       Μέσα από τα δέντρα, είδα τα δόντια του και το λευκό των ματιών του, μα ο λύκος άκακος, κοιμήθηκε πάνω στα γυμνά δάχτυλα των ποδιών μου.
      Και εγώ μετά έγειρα πίσω και πάνω στο χορτάρι και άρχισα να ψιθυρίζω όσα είχα για πάντα μέσα μου. Ίσως να τραγούδησα και λίγο. 
Και ύστερα από αυτή τη βραδιά δεν ένοιωσα ποτέ ξανά τον Φόβο.
(27-8-2012)