Ο Στηβ. Ένα καλοκαίρι στα Χανιά

..Μία από τις αγαπημένες  δραστηριοτητες όταν πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς στα Χανιά για τις καλοκαιρινές διακοπές, ήταν να παρακολουθώ τους ναυτες που άραζαν στην παραλία της γειτονιάς. Θυμάμαι τον εαυτό μου παιδάκι,στην αρχή της εφηβείας, να σηκώνομαι κρυφά από το κρεββάτι  τις νύχτες και να κατασκοπεύω από το παράθυρο  το εστιατόριο που ήταν κάτω από το σπίτι. Όταν η Αμερικανική βάση άλλαζε φουρνιά, γέμιζαν όλα τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία των Χανίων από ξυρισμένους καλογυμνασμένους φαντάρους. Έβλεπες μια λαοθάλασσα από ροζ ή μαυρα αγόρια.

Σε αυτές τις μαζώξεις στο εστιατόριο, όλοι παρεκτρέπονταν από το αλκοόλ. Κρυφά κοίταγα τα μυώδη σώματά τους ιδρωμένα να χορεύουν πάνω στα τραπέζια, γυμνά πολύ συχνά. Θα ήμουν 11-12 τότε, αλλά νομίζω πως μέσα από εκείνες τις εικόνες, ανακάλυψα τον αισθησιασμό του αντρικού κορμιού. Δεν ήξερα γιατί, αλλά δεν χόρταινα να τους παρατηρώ...κρυβόμουν πίσω από τις κουρτίνες και για πολλή ώρα κολλούσα σε αυτό το θέαμα.

Μερικές φορές τα νεαρά αγόρια γίνονταν πιο τολμηρά και πλησίαζαν τα κορίτσια στις πλατείες... Θυμάμαι τον Στηβ. Ένας μαυρος αμερικάνος  20 χρόνος φαντάρος.

Παρά το νεαρό της ηλικιας ήμουν αρκετά  ανεπτυγμένη και το στήθος μου είχε ήδη φουσκώσει αισθητά. Εκείνη τη χρονιά, μου είχε έρθει η περίοδος και όπως ήταν φυσικό δεν ήμουν ακόμα και τόσο συμβιβασμένη με τον νέο τίτλο της Γυναίκας. Αισθανόμουν ντροπή και ήμουν μαζεμένη, γιατί οι συνομήλικές μου απείχαν ακόμα ηλικιακά από αυτές τις  σωματικές αλλαγές. Εμένα όμως το σώμα μου βιαζόταν να γίνει Γυναίκα. Έκανα παρέα με μεγαλύτερα κορίτσια και μόνο οι αναστολές μου και το ότι κοκκίνιζα εύκολα από ντροπή, ήταν τα σημάδια που πρόδιδαν την πραγματική μου ηλικία.

             Ο Στηβ με έβρισκε τα απογεύματα στο 3ο παγκάκι στην παραλία της Νέας χώρας. Μας περιτριγύριζε για καιρό με τους φίλους του, ενώ εμείς τα κορίτσια χαζογελούσαμε συνεσταλμένα. Ήταν όμορφος, μυώδης , χαμογελαστός με δυο ολοστρόγγυλα ευγενικά μάτια.

Η μοιρασιά του ποιος πάει με ποια, έγινε και ο Στηβ ήρθε και έκατσε μαζί μου, πάνω στη πλάτη του παγκακιού.. Καθώς μιλούσαμε, άπλωσε δειλά το χέρι του και άγγιξε τα δάχτυλά μου. Τρομοκρατήθηκα. Έτρεμα....Χιλιάδες σκέψεις με είχαν κάνει να μουδιασω:. Τι θα πουν οι άλλοι, αν θα ήθελα να κάνω έρωτα μαζί του, αν θα πονάει, αν θα μείνω έγκυος, αν θα μου άρεσε να με φιλήσει. Άφησα το χέρι μου εκεί, παρά το φόβο. Ο Στηβ είχε πλησιάσει πολύ. Αισθανόμουν τα μπράτσα του να ακουμπούν στα δικά μου. Ένιωθα την μυρωδιά του. Έντονη. Αλλά και γλυκιά. Δεν είχα ξαναμυρίσει τέτοια μυρωδιά. Λίγες φορές είχα αφήσει αγόρι να με πλησιάσει τόσο. Ένοιωσα ένα πρωτόγνωρο αίσθημα, καθώς οι αισθήσεις, η αφή, η όσφρηση ήταν σε έκρηξη. Το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να βουτήξω το πρόσωπο μου στο λαιμό του. Μισό ναρκωμένη, άκουσα τον Στηβ να με ρωτάει εάν θα ήθελα αύριο να πάμε μια βόλτα στο λιμάνι μαζί. Μηχανικά σαν υπνωτισμένη απάντησα “Ναι”... Ακολούθησαν και άλλες ερωτήσεις. Το χέρι του παρέμενε πάνω στο δικό μου αλλά αυτήν τη φορά το είχε καλύψει εντελώς με τη μελαμψή παλάμη ....Απαντούσα μηχανικά στις ερωτήσεις του, σαν υπνωτισμένη. Δεν ήξερα τι μου συνέβαινε. Ζαλιζόμουν. Ήθελα να κλείσω τα μάτια μου αλλά εκείνα είχαν κολλήσει πεισματικά στην καμπύλη του λαιμού του. Να πάρει! Ο χρόνος είχε κολλήσει. Τι μου συνέβαινε;

Ο Στηβ με ρώτησε την ηλικία μου . Όταν του είπα πως είμαι 11, ευθύς άλλαξε η έκφρασή του, απομάκρυνε το σώμα του από κοντά μου και καθώς αποτραβούσε το χέρι του, σηκώθηκε λέγοντας με πολύ ευγενικό τρόπο: «Girl....live your life...you are so young....» Kαι έφυγε βιαστικά. Χάθηκε το σχήμα του μέσα στα ξυρισμένα κεφάλια από το μπούγιο των φίλων του.

Ακόμα μέχρι και σήμερα έχω την μυρωδιά του στα ρουθούνια μου, το σχήμα του προσώπου του και το μέταλλο της φωνής του, μέσα στο κεφάλι μου.