In a world of Kardasians be a Kiouri

Όσοι ανεβάσατε την φωτογραφία με τη λεζάντα “In a world of Kardasians be a Kiouri”, είστε μισογύνηδες. Κι εγώ είμαι. Μια νεαρή  μου έγραψε κάτι τύπου “Φτου σου, σα δε ντρέπεσαι μισογύνισσα!!”. Γενικά είδα πως η στάση αυτή υιοθετήθηκε από ένα μέρος της queer. Γνωστή η στάση αυτή, του να κουνάς το δαχτυλο γενικά, απέναντι στους cis , κάθε φορά που διαφωνούν με την υπερβολή.

Ας εξηγήσουμε τα αυτονόητα λοιπον. Ας εξηγήσουμε για άλλη μια φορά πως υπάρχει και επιπλέον συζήτηση πέρα από τη σεξουαλικότητα. Γιατί περί αυτής πρόκειται. Ως queεr οντότητα που μάλλον θεωρήθηκε η Καρντασιαν, καποιοι υπερασπίστηκαν το δικαίωμά της να εκφράζει τη σεξουαλικότητά της με τον τρόπο που το κάνει.

Η Κιμ λοιπόν η Καρντάσιαν είναι μια κοπέλα που έχει διαθέσει την προσωπική της ζωή στο διαδίκτυο και βγάζει εκατομμύρια γι αυτό. Μαγκιά της. Έχει κατασκευάσει επίσης ένα σωματότυπο βασισμένο πάνω στο στερεότυπο της γυναίκας που είναι σεξουαλικώς διαθέσιμη στον άντρα. Γι αυτό έχει τροχίσει τα πλευρά της στον θώρακά της ωστε να αποκτήσει το σχήμα της κλεψύδρας και στο μεγαλύτερο μέρος του κορμιού της έχει ενθέματα σιλικόνης. Δικαίωμά της. Γνωρίζουμε την Κιμ για αυτούς τους λόγους ενώ το αν έχει σπουδάσει ή αν έχει κάποια άλλη ασχολία η ενδιαφέροντα, μας είναι εντελώς άγνωστα. Ίσως τελικά και να μην χρειάζονται ως πληροφορίες. Είναι μισογύνης όποιος δεν αποδέχεται αυτό το πρότυπο; Ή να πω καλύτερα , όσες δεν θελουμε να ταυτιστουμε ή ακόμα και μας προκαλεί απέχθεια όλη αυτή η σωματική αποδόμηση; Πολύ περισσότερο πρέπει να παυσουμε όσοι έχουμε αντιρρήσεις για το αν είναι το ιδανικό ίνδαλμα γυναίκας που θα ΄προτείνουμε στα μικρά κορίτσια;

Η ομορφιά δεν είναι ένοχη . Ένοχη είναι η διάθεση του γυναικείου σώματος ως καταναλωτικό προιον και αυτό κάνει η Καρντάσιαν. Η Κιουρί δεν θα γίνει ποτέ πρότυπο στην εποχή που ζούμε και όλες οι Κιουρί που βρίσκονται αυτή τη στιγμη πίσω από μικροσκόπια και βασανίζονται για να ανακαλύψουν νέες θεραπείες και νέες επιστημονικές αρχές δεν θα γίνουν ποτέ, γιατί η συζήτηση που υπερισχύει γύρω μας αφορά τη σεξουαλικότητα ως προιον και δεν έχει τίποτε σεξουαλικό η γυναίκα που έχει ένα μικροσκόπιο στο μάτι της κολλημένο.

Ζούμε σε μια εποχή που μοιάζει να είναι επίπλαστη και ρηχή η συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα αφου απουσιάζει η πρακτική εικόνα. Η γυναίκα θα παραμείνει να αναλώνεται στην αναζήτηση της επιθυμίας του άντρα και μια ολοκληρη κοινωνία την σπρώχνει προς τα εκεί. Γιαυτό και θα συνεχίζει να κόβει τα πλευρά της και να φουσκώνει τα στήθη της, θα συνεχίσει να κάνει και η ίδια λοβοτομή στον εαυτό της για να μην δει τίποτε περισσότερο στον εαυτό της απο στηθη και γλουτους κλεψύδρα. Τωρα εχει και την εμψυχωση των “ακτιβιστών”. Το να σε επιθυμεί ο άντρας είναι κάτι υπέροχο, κι εσυ εκεινον . Αν είναι στόχος ζωής είναι προβληματικό. Γιατί καλή είναι η μπούρδα που λέγεται πολιτική ορθότητα αλλά η αλήθεια είναι μια : πως οι επιστημόνισσες δεν πουλάνε, δεν θα τις δεις στα “συστημικά” κανάλια, να πουλάνε ενυδατικές, γιατί αυτό που ξέρουμε όλοι είναι πως τελικά κανένας δεν θέλει να γαμήσει μια Κιουρί (πιπέρι).

Μέσα στα 20 χρόνια εμπειρίας στις σχολικές τάξεις έχω να δηλώσω πως τα κορίτσια που πρόωρα θα αρχίσουν να ασχολούνται με την προβολή της σεξουαλικότητάς τους , ώστε να είναι αρεστές στους άντρες , δύσκολα θα βγουν από αυτό το πρότυπο. Αυτό πολύ συχνά συνεπάγεται σε σχολική διαρροή. Σε ελλειπή εκπαίδευση. Σε περιορισμένες ευκαιρίες. Σε περιορισμένο μέλλον. Ειδικά στις εργατικές συνοικίες που η οικογένεια δεν μπορεί να εξασφαλίσει σταθερό μέλλον και να καλύψει τις αδυναμίες των παιδιών της, πολλά θα καούν στα ανήλικα χρόνια τους στην ψευδαίσθηση πως η επιθυμητή σεξουαλική εμφάνιση μπορεί να είναι η δύναμή τους. Αλλά δεν είναι. Ποτέ δεν είναι. Αν ήταν, γιατί να κάνουμε όλον αυτόν τον διάλογο που αφορά την εκπαιδευση των κοριτσιών;

Την κάνουμε γιατί υπάρχει αφθονος χώρος για γυναίκες μοντέλα, αλλά στα Πανεπιστήμια, στα ερευνητικά κέντρα, στην πολιτική, στις τέχνες, στον επιχειρηματικό κόσμο,υπάρχουν θέσεις μονο για άντρες.

Το επιτυχημένο μοντέλο που βγάζει εκατομμύρια δείχνοντας το στήθος του είναι η εξαίρεση. Στα κορίτσια της διπλανής πόρτας, ειδικά στις γειτονιές που ζω εγώ των πιο οικονομικά ασθενών, υπάρχουν λίγες επιλογές και ευκαιρίες για μια γυναίκα να αναπτυχθεί ακαδημαϊκά. Γιατί είμαστε μισογυνηδες όσοι αισθανόμαστε δυσφορία για όλο αυτο; Μήπως τελικά είστε όλοι εσείς;

Είστε οι ίδιοι λίγες μέρες πριν που φρίξατε από μια εγχώρια Καρντάσιαν όταν δήλωσε με τα σιλικονούχα χείλη της ότι το να τρώει φάπες η γυναίκα, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ακριβώς το ίδιο πρότυπο γυναίκας ήταν. Είστε υποκριτές.

Δυτικές μπουργκες τα λέω αυτά εγω.

Γι αυτό. ναι. Σε έναν κόσμο που σου δείχνει πως μπορείς να είσαι μόνο μια Καρντασιαν, σπάσε τη μοίρα σου και προσπάθησε να γίνεις μια Κιουρί.